Mevlüt Erdinç’ten itiraf! Galatasaray ve Başakşehir sözleri dikkat çekti

Fransa ve Avrupa liglerinde attığı 92 golle en çok gol atan Türk futbolcu unvanını taşıyan, bir devir ülkemizde Antalyaspor, Başakşehir ve Fenerbahçe formalarını giyen, A Ulusal Futbol Kadromuzla 35 maça çıkan Mevlüt Erdinç, FANATİK’e çok özel açıklamalar yaptı.

SAMİMİ AÇIKLAMALAR

Şimdilerde Besançon’da forvet antrenörü olarak misyon yapmakta olan Mevlüt Erdinç çok konuşulacak açıklamalara imza atarken Fenerbahçe devrinde neden performansının geri kaldığını, futbola başlarken nasıl zorluklar çektiğini, transfer periyodunda yaşadıklarını ve PSG ile olan gönül bağını anlattı.

Hatırlanacağı üzere Fransa Ulusal Kadrosu’nu da bir periyot seçme talihi olan deneyimli ismin Türkiye’yi seçmesi Avrupa’da üst seviye forma talihi yakaladıktan sonra ülkemizde de aşikâr bir periyot alanlarda gördüğümüz Mevlüt Erdinç’in Fenerbahçe’ye imzası da çok konuşulmuştu.

PSG’de dünyaca ünlü yıldızlarla birlikte forma giyen ve halan Fransız takımının taraftarları tarafından ağır bir sevgiyle karşılaşan Mevlüt Erdinç, Avrupa futboluna da bir devir damga vurmayı başarmış bir isim olarak dikkatleri çekmişti.

PSG ONURLANDIRDI

Paris Saint Germain (PSG) geçtiğimiz aylarda futbolu bırakan eski oyuncusu Mevlüt Erdinç’i Maccabi Haifa ile oynadıkları gayrette konuk etmiş ve farklı skorla kazanmıştı. PSG’nin maç öncesinde ise sürpriz bir konuğu vardı. 2009-2012 yılları ortasında Fransız takımında forma giyen ve 110 müsabakada 30 gollük performans ortaya koyan Mevlüt Erdinç kulüp idaresinin konuğu olarak Parc des Princes’te taraftarların önüne çıktı.

Eski Ulusal oyuncuya PSG’de oynarken giydiği forma numarası ile isminin yazılı olduğu bir forma ikram edildi.

İşte Mevlüt Erdinç’in çok konuşulacak o röportajı ve açıklamaları;

‘FİZİKLİ OLMAMA KARŞIN ÇOK HIZLIYDIM’

Türk futbolunun en yetenekli forvet oyuncularından biri oldunuz ve hafızalara kazındınız. Fransa’da başlayan bir futbol hayatınız oldu. Öncelikle futbola nasıl başladınız ve sizi futbola yönlendiren etkenler neler oldu?

Ben Yozgatlı bir ailenin çocuğuyum. 1973 yılında merhum babam Fransa’ya geldi. Toplamda 8 kardeşiz ve 4’ümüz köyde doğduk, 4’ümüz de Fransa’da doğduk. Makus şartlarda yaşadık diyebilirim açıkçası. Futbolu dışarıda öğrendim diyebilirim. 8 yaşına kadar mahalle ortasında top oynadım ve orada sevmeye başladım. Ailemin futbolla hiç alakası yoktu. Ailemiz çok büyük olduğu için babam daima çalışmak zorundaydı. Akabinde kasabanın Saint-Claude isminde futbol kulübü vardı ve orada başladım futbola. Haftada bir sefer egzersiz yapıyorduk ve cumartesi günü bir tane de maçımız oluyordu genelde. Futbola açıkçası çok amatörce bir yerde başlamış oldum. Benim o vakitler en değerli özelliğim fizikli ve çok güçlü olmama karşın çok süratli olmamdı. 12 yaşına kadar bu kulüpte oynadım.

TURNUVALARDA KENDİSİNİ GÖSTERDİ

Ben 12 yaşındayken bir maçımız vardı; Besançon ile oynadık ve 5-1 kazanmıştık. Ben de o maçta 4 gol atmıştım. Aslında oradaki scout’lar bizim grubu izlemeye gelmemişti oraya. Sochaux, Besançon’a yakın olduğu için çoklukla oradan oyuncu alıyordu ve altyapısında yetiştiriyordu. Ben 4 gol birden atınca oradaki scout’lar hocalarımla görüştüler ve numaramızı aldılar. Beni sonrasında 4 sefer denemek için çağırdılar. İdmanlara her gün gidip çalışmaları tamamladıktan sonra bize hiçbir şey demediler. Alıyorlar mı, almıyorlar mı anlayamadık açıkçası. Sonra beni bir turnuvaya davet ettiler. O turnuvada 10 gol attım ve en yeterli golcü seçildim lakin tekrar de onaylamadılar. Akabinde öbür bir turnuvaya katıldım ve en düzgün golcü değildim fakat 8 gol atmıştım bu defa. Bu türlü bir 6 aylık süreç geçti. Altyapı yöneticisi annem ve babamla görüşmek istedi bu sürecin akabinde.

SOCHAUX MACERASI BAŞLADI

Şunu belirtmek isterim ki; Fransa’da altyapıya girmek çok zordur, para verseniz bile giremezsiniz açıkçası ve en düzgünleri takımlarına alıyorlar. Ben çok memnun olmuştum, ağabeyimle birlikte lakin annemle, babam çok memnun olmadılar. Onlar 12 yaşında evlatları meskenden gideceği, 400 kilometre uzakta altyapıda olacağı için haliyle üzülüyorlardı. Bu durumdan ötürü çok razı değillerdi açıkçası. Ağabeyim onları ikna etmeyi başardı, kağıtlarım imzalandı ve yeni dönemde Sochaux altyapısında başladım.

‘HAYAL KURUYORDUM’

13 yaşında başladığım Sochaux altyapısında 5 sene geçirdim. Buralar inanılmaz kaliteli yerler ve futbolu, insanlığı, disiplini öğretiyorlar. Hem okula gidiyorsun hem de idmana gidiyorsun. Futbolcu olmak için her şey elinde açıkçası. Yalnızca senin çok dirençli ve istekli olman lazım. Ben 16-17 yaşına kadar bu şiddetli sürece dayanabildim. 17 yaşından sonra A kadroya çıkmaya başladım. Benim için inanılmazdı zira çocukluk hayalimi gerçekleştirmiştim. Altyapı devrinde A Kadro maçlarını izlerken inanılmaz motive oluyordum. Ben de bir gün profesyonel olursam, şu stadyumda oynarım diye daima hayal kuruyordum.

MOTİVASYON KAYNAĞI BABASIYDI

Yaz tatillerinde babam bana sorardı “Ne yapacaksın?” diye. Ben de bir şey yapmayacağımı ve gelecek dönemin bir ay içinde başlayacağını söylerdim. O vakit da babam bana bir ay bir yerde çalış diyordu. Babam futbolcu olabileceğimi düşünmüyordu açıkçası. Altyapıda geçirdiğim 5 yıl inanılmaz zordu. İdmanlar, okul ve bazen düzgün anlaştığımız arkadaşlar oluyordu, bazen anlaşamadıklarımız oluyordu. Birtakım vakitler bıkıyordum ve konuta dönmek istiyordum. Lakin babam bizim için makus denebilecek güçlü iş yükü olan fabrikalarda çalışıyordu. Benim o vakitler tek hedefim vardı; Futbolcu olmak ve babamı çalıştığı yerden ayrılmasını sağlamak. Beni büsbütün motive eden oydu.

MİLLİ GRUP TERCİHİ VE YAŞADIKLARI

Milli Kadro tercihinde nasıl bir süreç yaşadın? Fransa U18’de forma giyerken, Türkiye’yi tercih ettin. O anlarda neler yaşadın ve nasıl hissettin?

Sochaux’da çok âlâ 2 dönem geçirmiştim. U18 Fransa Ulusal Takımı’na gittim ve orada da 8 maçta forma giydim. O vakitler takımda Benzema, Ben Arfa, Menez ve Nasri üzere dünyaca ünlü isimler vardı ve ben o ekibin bir kesimi olarak alanda yer almıştım. Ben esasen en başından beri Türkiye’de oynamak istiyordum lakin benim o vakitler yalnızca Fransız pasaportum vardı. En nihayetinde biz Türk’üz, ailem Yozgatlı. Ben Fransa’da doğdum lakin konutumuzda Türkçe konuşuyoruz. Bir gün Fatih Terim beni aradı. Beni aradıklarında bir saniye bile düşünmeden direkt hocamın yanına gittim ve Fransa U18’e gitmek istemiyorum, Türk Ulusal Takımı’na gitmek istiyorum dedim. Birinci başta onlar da bu duruma çok sıcak bakmadılar. Onlar haliyle Fransız kulübünü temsil ettikleri için Fransa Ulusal Takımı’nda oynamamı istediler. Lakin ben kararlıydım. Sonrasında Ümit Ulusal Grup için Türkiye’ye gittim. Orada 4-5 maç oynadıktan sonra A Ulusal Kadro takımına seçildim. 20 yaşındaydım ve çocukluk hayalimden bir diğerini daha gerçekleştirmiştim. Ben bu noktaya gelmek için çok çalışmıştım. Fatih Terim bundan ötürü benim için bir baba üzeredir. Ben kendimi Türk hissettiğim için düşünmek üzere bir sürecim asla olmadı. Ben telefonda çabucak “Hocam Türk pasaportumu çıkartın, ben Türkiye için oynamak istiyorum” dedim. Yani elhasıl ulusal kadro tercihim saniye içerisinde oldu.

‘AİLEMİ GURURLANDIRDIM’

A Ulusal Kadro formasıyla birinci golünü attığında neler hissettin?

İnanılmaz bir histi. Kulüpte oynarken çok gol atabilirsin ancak ulusal ekip çok farklı. Ben PSG’de çok gol attım ancak Türkiye formasıyla o duyguyu yaşamak farklı. Ulusal kadro formasıyla attığım birinci gol inanın dünyanın en hoş hissi. Birinci golüm İnönü Stadyumu’nda oynadığımız Bosna Hersek’e karşıydı ve maçtan 2-1’lik galibiyetle ayrılmıştık. O gece hiç uyuyamadım. Direkt annemi ve babamı aradım, memnunluktan ağlıyorlardı. Onlar direkt köyden çıkmışlar ve ne İstanbul ne Ankara görmüşler, yalnızca direkt Fransa’ya çalışmak için gelmişlerdi. Ben onları gururlandırdım ve bu benim için değer biçilemez. Ne memnun bana diyebilirim.

‘PSG’DE HALA FORMALARIM SATIŞTA’

PSG ile bir gönül bağın oluştu. Fransız devine transferin nasıl gerçekleşti?

Sochaux’da çok uygun 2 dönem geçirdikten sonra bonuslarla birlikte PSG beni 10 milyon Euro’ya takımına kattı. O periyotta herkes PSG’de forma giymek için can atıyordu. Ben de küçükken daima maçlarını izlerdim, bilhassa Ronaldinho ve Okocha’yı izlemek büyük keyifti. Pauleta futbolu bıraktıktan sonra kulüp beni aradı. Birinci başta inanamadı ve çok şaşırmıştım. Paris’e çağırdılar, orada ön kontrat imzaladık ve dönem sonu asıl kontrata imza atarak PSG’nin oyuncusu olmuştum. Birinci dönemimde ligin en âlâ 3. golcüsü olarak seçildim. 110 maça çıktım, PSG formasıyla ve 30 gol attım. Hala gittiğimde PSG taraftarları bana inanılmaz bir sevgi besliyor. Ben alanda çok çaba eden bir yapıya sahiptim. Taraftarlar da bunun şuurunda oldukları için bana daima sevgi gösterisinde bulundular. Şu anda bile her gittiğimde kulüp ve taraftarla inanılmaz bir bağımız var. Hala formalarımın satıldığı görmek bile memnunluk verici, inanılmaz bir his. İmkanım hayli maçlarını izlemeye gidiyorum ve davet de ediyorlar. Aslında şu an hocaları birebir vakitte benim de eski hocam, kendisini çok uygun tanıyorum. Tıpkı vakitte kulübü elçisi durumdayım ve bir manada onlar için çalışmaya devam ediyorum diyebilirim. Fransa’da toplamda 92 gole imza atmıştım ve gittiğim kadrolarda da yeterli dönemler geçirdim.

GALATASARAY İTİRAFI

Türkiye’de çeşitli ekiplerde forma giydin. Bilhassa Antalya’da gösterdiğin performans sonrası Fenerbahçe’ye transfer oldun. Bu süreç nasıl gelişti?

O devirde Antalyaspor ile uygun bir dönem geçirmiştim. Bülent Korkmaz hocam da beni alanda epeyce verimli kullandı. Transfer devrinin bitmesine son 2 gün vardı ve ben Antalyaspor’la anlaşacaktım. O periyotta beni isteyen ekiplerden biri de Galatasaray’dı. Bir ay öncesinden aslında Galatasaray’la konuşmuştum lakin onlar Falcao’yu transfer ediyorlardı.

‘FENERBAHÇE’YE ÇABUCAK ‘EVET’ DEDİM’

Sonrasında Antalyaspor’la tekrar anlaşmıştım, tam 2 gün kala Fenerbahçe’den telefon geldi. Çabucak “Evet” dedim. Düşünmedim bile açıkçası. Fenerbahçe bana nazaran tahminen son 10 yılda başarısız üzere gözükse de, gelecek 10 yılda Fenerbahçe başarıyı yakalayacaktır. Fenerbahçe sahiden çok büyük bir kulüp. Öncelikle her yer tanınıyor. Fenerbahçe üzere bir kulüp beni istese ben nasıl kabul edemem yani. Oradaki beşerler gerçekten çok cana yakın ve âlâ beşerler. Kaybettiğimizde herkes üzülüyor, kazandığımızda herkes seviniyordu. Fenerbahçe bana PSG’yi anımsatıyor. Stadyumda inanılmaz bir atmosfer oluyor. Mesela benim oğlum 10 yaşında, Fransa’da okula gidiyor lakin herkese Fenerbahçeli olduğunu söylüyor. Bana hayatında Fenerbahçe’deki üzere atmosfer görmediğini söylüyor.

BAŞAKŞEHİR GERÇEĞİNİ YILLAR SONRA AÇIKLADI

Fenerbahçe’de beklediğin forma bahtını bulamadın. Sence o periyot aykırı giden durum ne oldu senin isminize?

Ben o vakit Antalyaspor’dan Başakşehir’e kiralıktan dönmüştüm. Okan Buruk hocam beni grupta istiyordu lakin idare beni istemiyordu. Ben bir ay boyunca amatör futbolcu üzere Balat tarafındaki tesislere gidip çalışıyordum. Yani A Ulusal Takım’da da forma giymiş oyuncuyu unutmuşlar, amatör futbolcu idman yapmaya gönderiyorlardı. Saat sabah 10’da ve akşam 4’te iki egzersiz ayarlanıyordu her gün. Lakin antrenmanları bir dakika kaçırırsam büyük cezalar bekliyordu beni. Ben bir ay boyunca buna dayandım.

Bu durum maalesef beni Fenerbahçe’ye gelmeden evvel form kaybı yaşamama neden oldu. Öncelikle yalnız çalışıyordum. Benim onlara verdiğim kıymeti, onlar bana vermedi. Aslında Başakşehir çok hoş bir kulüp, hoş de yönetiliyor fakat bana neden o denli yapıldı anlamadım. 33 yaşında bu durumu yaşamak, bende hayal kırıklığı yarattı resmen. Sonuçta ben PSG forması giymiş, gol hükümdarı olmuş, ulusal grup forması giymiş ve mesleği dolu biriyim.

‘2-3 AY FORMSUZ GELDİM’

Bu nedenden ötürü ben Fenerbahçe’ye 2-3 ay formsuz geldim. O devirde de Vedat Muriç çok yeterli gidiyordu ancak ben ona daha çok yardımcı olmalıydım. Vedat Muriç tek başına götürüyordu kadrosu. Ben geç katılınca ekibe katkı vermekte zorlandım. Bunu üzülerek de söylüyorum, Başakşehir bana yanlış yaptı. Grupla o periyot antrenmana çıksaydım daha farklı olabilirdi. Yani düşünün; bir dönem öncesi Antalyaspor’la toplamda 20 gol atmıştım.

‘ENES ÜNAL’A İTİMAT VERİLMELİ’

Şu an Türk futbolunda en beğendiğin isim hangisi?

Çok gururla izlediğim Hakan Çalhanoğlu var. Hakan kimi vakitler eleştiriliyor. Bilhassa de ulusal kadroda lakin bakıldığında oyuna önemli tesir edebiliyor. Bana nazaran bizim ulusal kadromuzun takımı da hocası da çok düzgün. Biraz daha Enes Ünal’a talih vermemiz lazım. Onu da beğenerek takip ediyorum. Forvetlere öncelikle itimat vermeniz lazım. Enes kulübünde goller üstüne goller atıyor fakat ulusal gruba gelince 45 dakika oynuyor, akabinde 2-3 maç oynamıyor. Futbolcu bu türlü bir durumda inanç alamaz ki. Bir forvet olarak her şeyi yapabiliyor ve ona güvenmemiz lazım.

‘KALİTELİ LİGİMİZ VAR’

Avrupa’da üst seviye futbol oynamış biri olarak Türk futbolculara ne tavsiye vermek istersin?

Avrupa’da ligler gerçekten kuvvetli. Bizim de kaliteli bir ligimiz var aslında. Avrupa’da oynayan futbolcularımızın fazlalığı bizim Ulusal Takımımız’ı daha güçlü hale getirecektir. Aslında şu anda çok değerli kulüplerde oynayan Türk futbolcularımız var. Tahminen de bizim Euro 2008 başarımız bundan dolayıydı. Avrupa’da oynayan çok futbolcumuz vardı o devirde. Nihat, Hamit, Halil…

En unutamadığın gollerin?

Bosna Hersek’e A Ulusal Takım’la attığım birinci gol. Sochaux ile A grupta attığım birinci gol. PSG ile attığım birinci gol… Bu golleri asla unutamam.

Mehmet Caner Kolağasıgil / Fanatik.com.tr ÖZEL