Hakkı Yalçın’dan olay sözler! “Zalim futbolcu sürüsü”

Ligin birinci yarısını başladığı üzere bitiremeyenler de oldu, son haftalarda puan cetvelinin seyrini değiştirenler de.

Haftalar evvel; okumaya başlarken sonunu kestirim ettiğimiz çizgi romanları öne sürüp, “Fenerbahçe grup oyunuyla ve alandaki duruşuyla birinci yarının farklı lideridir” diye yazmıştım, yanıldım.

Lige mükemmel bir başlangıç yapan ekibin, sonraki puan kayıplarının “disiplin kuşunun” vurulmasıyla da ilgisi vardı, futbol olarak yolundan caymakla da.

Harika grup futbol olarak sıradanlaştı.

Ve alışılmış Jesus. Güçlü teknik adam duruşunu sekteye uğratan yanlışlara imza attı, kolaycılığın cazibesine kapıldı.

Gaziantep karşısında kazanılan 3 puanda bile futbol özne değildi ve kazanma kurallarını Fenerbahçe’den çok rakip kadro futbolcuları üretti.

O yüzden Fenerbahçe’nin Galatasaray’la olan puan farkından evvel; dönem başındaki Fenerbahçe farkıyla, birinci yarının son maçlarındaki Fenerbahçe farkı ortasındaki “futbol açığını” kapatması daha kıymetli bir gerçek.

İlk yarıyı önder bitiren Galatasaray’ın enteresan bir kadro duruşu vardı.

Takım dönem başında küçük çaplı fırtınalar yaşadı.

Okan Buruk’un kuyusunun kazılması için çalışan güçler de mevcuttu lakin taraftar kendisini hiç yalnız bırakmadı.

Galatasaray’ın futbol olarak tavan yaptığı maçlar Başakşehir ve Fenerbahçe maçlarıydı.

İki maç için de tabirim “olağanüstü Galatasaray!” Gayret gücünden beslenen ekipte işçileri de gördük, çok özel maçlarda İcardi faktörünün yansımalarını da.

Galibiyetin önünü açan dokunuşlar ve futbolun sanat üslubunu benimsemek her futbolcunun harcı değil.

Galatasaray için en büyük tehlike;

“fikstür avantajından” bahsedenler.

Ligin ikinci yarılarında bilhassa küme düşme potasındaki gruplar ezeli rakipler kadar zorludur.

Ayrıca liderliği korumak onu elde etmekten daha çok emek ister.

İlk yarıda Beşiktaş ve Trabzonspor’un çelişkilerle dolu bir seyahati oldu.

Kazanmaları gereken maçlardaki kolay kayıplar, önderle puan farkının sebeplerini oluşturdu.

Bütün büyük gruplar kendilerini onarmakla ve elindeki gerçekleri hayata geçirmekle huzur bulur. Uzun bir seyahat varsa umut da vardır.

Hakemlerin birinci yarıda maçların sonuçlarına tesir edecek kadar yanlışları oldu. Düdük çalmak çocuk oyuncağı, değerli olan gördüklerini çalabilmek, emek çalmak değil.

Shakespeare’in mükemmel kelamı;
“haksızlık etsen de senin hakkını savunacağım.” O yüzden hakemlerin çokça konuşulduğu birinci yarı sonrasında futbolcular ve yöneticilerin hakemlerden daha büyük sorun olduğu gerçeğine göz atmalıyız.

Ama inkar ettikleriyle beslenenlere seslenmenin hiçbir vakit faydası yoktur. Yanlışlarını gizlemeyi ustalık sayanlar için gerçeklerin de kararı yoktur. Asalet ve zerafet eskidendi çok eskiden!

Bırakın ayağa kalkmayı, oturduğu yerden bile kendilerini dize getiren rakiplerini alkışlamayanları gördük. Zavallı faul artistlerini ve hokkabazları gördük fakat Türk futbol tarihinde rakiplerinin bileklerine kasti olarak basan zalim futbolcu sürüsünü hiç görmemiştik.

O yüzden bizler hoş fikirlerini gözlerinin içinde biriktiren futbolculara ‘adam’ diyoruz tekmesini konuşturanlara değil. Dipnot: Konuşturanlar utansın!