Bursaspor başantrenörü Dusan Alimpijevic: ‘Kaybetsek bile asla pes etmeyen bir takımız’

Basketbol geçmişi küçük olan bir kulüple büyük işler başarmak, şimdi 2019 yılında 2. ligde çaba eden bir ekibi 2022 Mayıs ayında EuroCup’ta finale çıkarmak, bu yolda idollerinden birini neredeyse 20.000 kişinin önünde dramatik bir sonla yıkmak… Takdir edersiniz ki tüm bunlar, şimdi 36 yaşını devirmemiş birinin rahatlıkla ulaşabileceği şeyler değil.

Koç Dusan Alimpijevic Eurohoops’a konuşmuş; yeni kontratını, EuroLeague ihtimalini, Onuralp’i, Yiğitcan’ı ve daha fazlasını anlatmış.

Şu anda Avrupa’nın en beğenilen koçlarından birisiniz. Kontratınızda 2023 yazı için bir buy-out seçeneği bulunuyordu. EuroCup’ta yılın koçu olmanın, final oynamanın akabinde dürüst olmak gerekirse herkes sizin Bursa’daki son yılınızı geçirdiğinizi düşünüyordu. Yeni muahede birçok kişi için sürpriz oldu. Bu süreci biraz aktarabilir misiniz?

Birçok insan için sürpriz oldu zira ben ve kulüpteki beşerler ortasındaki alakayı bilmiyorlar. Burada hakikaten özel bir şey var ve aramızdaki münasebet olağan koç-yönetim, sponsorlar, lider, GM ve kulüpteki ilgilerinden daha sağlam. Evet birkaç teklif vardı, görüşmelerim oldu zira bu yılın akabinde buy-out seçeneğim vardı. Ama Bursa’da bir yılım daha bulunuyordu. Kulüpteki beşerler benimle görüşmeye başladı ve buy-out olmadan beni bir iki yıl daha tutmak istediler. Benim için kolay bir seçimdi zira dediğim üzere burada ne istediğimi anlayan, son iki yılda birlikte büyüdüğümüz beşerlerle aramda mükemmel bir münasebet var. Evet, yalnızca iki yılda şahane şeyler yaptık ve büyük işler başardık. Burada en az bir yıl daha kalıp bu kulüp ve beşerlerle daha fazlasını yapabilirdim. Muahedeyi bu dönem ve önümüzdeki dönem buy-out olmayacak halde yaptık. Sonrasında tekrar buy-out seçeneğim olacak. Beşerler üç yıl diyor lakin aslında bu yıl ve önümüzdeki yıl. Bütün bunlara ek olarak bir şey daha var. Şimdi 36 yaşındayım. Şayet düzgün olmaya devam edersem gelecek önümde. Ancak güzel çalışmazsam Bursa’da yahut Barcelona’da olmam bir şeyi değiştirmez. Şayet güzel değilseniz yaşın bir ehemmiyeti yok. Şayet yeterli çalışırsam önümde vakit ve geleceğin olduğunu düşünüyorum.

Bu biraz şahsî bir soru olacak. Avrupa’nın yetenekli oyuncu bulma konusunda çok problem yaşamadığını görüyoruz ama -bilhassa son 10-15 yılda- yetenekli genç koç bulmakta sorun yaşanıyor. Bursa sizinle bu yola girdi; Telekom, Fazilet Can ile; Galatasaray da Andreas Pistiolis ile bu yola girdi. Bütün bu kadrolar da ligimizin, hatta Avrupa’daki en değerli öykülerinden kimilerine dönüştü. Sizin basketbol görüşünüze nazaran birebir çemberden çıkıp farklı isimlere baht vermek ne kadar değerli?

Çok kıymetli olduğunu düşünüyorum zira birinci olarak son yıllarda basketbol çok büyük bir evrim geçirdi. Üç yıl öncesi için bile birebir spormuş üzere konuşamayız. Şayet 5-10 yıl geriye giderseniz ise muhakkak farklı bir spor göreceksiniz. Birebir isimlerle birebir şeyi tekrar tekrar denemek, makus bir rutine sahip olmak… Hiç duymadığımız çok fazla yetenekli koç var. Onları tanımıyoruz Semih. İsimlerini bilmiyoruz. O koçlar kendileri için bir baht bulamadı. Türkiye’de yüksek düzeyde çalışma fırsatı bulamayan kaç tane yetenekli koç olduğunu hayal edebiliyor musun?

Sırbistan’da da birebir yanılgıyı yapıyoruz. Bu stil şeyler için, birilerine talih vermek için yürek gerekir. Çok kıymetli bir şey daha var: Muvaffakiyetin ne olduğunu anlamak. Muvaffakiyet, tek bir yıldan ibaret değildir. Daha uzun bir vakit gerekir ve başarıyı tekrarlamanız gerekir. Üç-dört sene üst üste şampiyon olmak zorundasınız demiyorum. Her kulüp, grubu için başarıyı farklı tanımlar. Örnek olarak biz, genç oyuncularla oynamak isteyen, büyük ekipleri yenmek isteyen bir ekibiz. Birinci olarak kulüpteki tertip için gelişmek isteyen bir grubuz. Her manada istikrarlı olmak isteyen bir ekibiz. Şayet bu halde başarılı olmak istiyorsanız bunu tekrar tekrar başarmanız gerekir. Bundan bahsetmek istedim. Olay tek yıldan ibaret değil. Bursaspor şu anda üç yıldır üst üste inanılmaz işler yapıyor. Hatta tahminen üç değil dört, zira ikinci ligden çıkan kadro da var. Genç bir kulübüz ve yalnızca iki yılda başarılanlar bu yüzden katiyetle özel.

Yeni kontrata geri dönecek olursak… Bu kontrat, Bursaspor için de gelecekte büyük şeylerin hedeflendiği manasına mı geliyor? Bursa için kısa vadede EuroLeague beklentiniz var mı?

Bir amaç kulübü olduğumuz kesin. Büyük olmak istiyoruz ve büyük olmak istiyorsanız büyük düşünmek zorundasınız. Bu çok kolay. Şayet EuroLeague’i en ufak biçimde olsa bile bir seçenek olarak görmüyorsak burada işimiz ne?

Ben de bu yüzden kalmak istedim. Alışılmış ki bunun hakkında düşünüyoruz. Neden olmasın? Geçtiğimiz yıl EuroCup’ta final oynadık, neden olmasın? Natürel ki hepimiz yalnızca çok sıkıntı bir turnuva olan EuroCup’ta değil, rastgele bir turnuvada iki sene üst üste final oynamanın ne kadar olduğunu biliyoruz. Hayal kurmaya hakkımız var. Kimse bizim hayallerimizi elimizden alamaz. Benim hayal kurmaya hakkım var, oyuncularımın hayal kurmaya hakkı var, sponsorların ve idarenin hayal kurmaya hakkı var. Bu yüzden neden olmasın?

Geçen yılın finali hakkında… EuroCup finali oynamanıza karşın sizin değil de elediğiniz Partizan’ın EuroLeague bileti almasından ötürü hayal kırıklığına uğradınız mı?

Hayır. Neden mi? Zira kulübü sonraki yıllar için daha da güzel hazırlamak istedik. Daha önemli olmak için ekibi daha istikrarlı, daha yüksek bütçeli hale getirmek istiyoruz. Bu yıl, tertip ve öbür her şey açısından geçen seneye nazaran daha hazır olduğumuzu düşünüyorum.

Bursaspor taraftarlarında oluşmaya başlayan basketbol kültürü hakkında ne düşünüyorsunuz? Salon neredeyse her maç dolu oluyor.

Çok kolay bir şey var: Taraftarlar, gözümüzdeki ateşi, son ana kadar savaşma isteğini hissediyor. Kaybetsek bile asla pes etmeyen bir kadroyuz. Son saniyeye kadar savaşacağımızı gösterdik. Kaybettiğimizde bile kazanmayı düşündüğümüzü gösterdik. Kadro, her top için kendini yere atmak istiyor. Bilet alıp maçlarımıza gelen her beşere da hürmet duyuyoruz. Zira biliyorsunuz ki bu sıkıntı vakitlerde maç bileti alıp salona gelmek kolay değil.

Kadroya gelirsek… Geçen yılki dar rotasyondan sonra bu dönem daha geniş bir rotasyonla oynamanın avantajları neler?

İlk olarak hala istediğimiz genişlikte rotasyonumuz yok. Dönem başında dört yabancıyla başladık. Darüşşafaka ile birlikte dört yabancıyla başlayan tek grup sanırım bizdik. Bir kulübün başarılı olması için en kıymetli noktalardan biri yerli oyunculardır. Tahminen en değerli rollerde olmayacaklar lakin çok kıymetliler. Yerli oyuncular lisanı biliyor, o ülkenin gerekliliklerinin farkındalar. Bu kulüp, takımdaki öteki her oyuncudan çok onların kulübü. Benim de başından beri oluşmasını istediğim kültür buydu: Herkese hürmet göstermek, tahminen büyük rollerde değil lakin herkesin hak ettiği rolü aldığından emin olmak. Birisi bana gelip “Koç, daha fazlasını istiyorum” da diyebilir. Dört yabancıyla başladık, artık rotasyonda bir oyuncuyu daha düşünme vakti. Avantajlara gelirsek… Alışılmış ki de rotasyonda daha fazla oyuncuya gereksiniminiz var. Küçük ve büyük her ayrıntının bizim için değeri var.

Dört yabancıyla başladınız, akabinde Sindarius Thornwell geldi. Fakat geldiğinden andan itibaren bir adaptasyon sorunu, bir olmamışlık vardı. Bursa’dan ayrılması da çok uzun sürmedi. Neler oldu o transferde?

Spesifik bir şey olmadı aslında. Bu türlü şeyler olur. Bir oyuncuyla imzalamadan evvel her vakit konut ödevimi yaparım. Çok araştırırım ve bu bahiste çok önemli olduğumu düşünüyorum. Gelmeden evvel ona birkaç sorum olmuştu. Hepsine yanıt verdi. Kendi çalışma usulümü ve sistemimizi açıkladım. Spesifik bir şey yaşanmadı. Thornwell yeterli bir insan, güzel bir oyuncu, yalnızca işler yolunda gitmedi. Biz de yolları ayırmaya karar verdik. Bu kadar.

Anladığım kadarıyla onun yerine bir oyuncu gelecek, değil mi?

Evet. Daha büyük maksatlar için rotasyonda daha çok oyuncuya gereksiniminiz var.

Yerli oyunculara değinmişken… İki oyuncu hakkında iki sorum olacak. Birincisi doğal ki de Onuralp ile alakalı. Geçtiğimiz yıl da olağanüstüydü Onuralp. Lakin bu dönem skorer olarak özel şeyler izliyoruz ondan. Tahminen de bir EuroCup’ta birinci kere bir Türk sayı hükümdarı göreceğiz.

Sizce geçtiğimiz yıla kıyasla onda ne değişti? EuroCup favorisi olan bir grubun birinci seçeneği olan bir Türk oyuncuya rastlamamıştık hiç.

Öncelikle bütün kadroya değinmeden onun hakkında konuşamayız. Onuralp Bursaspor’un tamamı değil, biz de tek kişilik bir kadro değiliz. Birinci olarak bu bahiste net olmak istiyorum. Bir koç olarak ben de oyuncularım kadar başarılıyım. Onlar olmadan ben de olmam. Düzgün oyuncular olmadan âlâ bir koç olamam. Oyuncularım beni dinlemediği ya da hürmet duymadığı sürece ben de âlâ, verimli bir koç olamam. Bunlar birbiriyle çok temaslı.

Şimdi oyuncu konusunda sana daha kolay açıklama yapabilirim. Evet, Onuralp düzgün lakin grup arkadaşları ona yardımcı oluyor, hürmet duyuyor. Bu saygıyı görmeyi hak etti. Burada güzel bir atmosferimiz var. Onuralp’in özgüveni, yeteneği, yeterli bir oyuncunun sahip olması gereken her şeyi var. Koç grubuyla irtibatı uygun. Basketbola tutkulu. Mental olarak çok daha olgun bir oyuncu olduğunu düşünüyorum. Şu an onunla konuşmak ve bir şeyleri açıklamak çok daha kolay. Bu da hürmetten geçiyor. Bu kulüpte bulduğu bahta hürmet duyuyor. Yalnızca koç değil, kulübü de unutmamak gerekiyor. Koçla kulüp ortasındaki bağlantısı konuşmadan koçla oyuncu ortasındaki bağlantıya değinemeyiz. Buna da hürmet duymak zorundayız. Onuralp’in sonunda nasıl bir oyuncu olduğunun farkına vardığını düşünüyorum. Burası çok değerli. Bütün oyuncuların limitleri var ama bir koç olarak onlara limitlerinin ne olduğunu ve ne yapmaları gerektiğini göstermek çok değerli. Birçok vakit oyuncular kendilerini sınırlarlar. Ben ona daha fazlasını veriyorum, daha fazlası için itiyorum. Çok kolay.

Yiğitcan hakkında da konuşmak istiyorum. Ekonomik olarak öteki bir kulüpten daha yeterli bir teklif aldığını biliyorum lakin o sizinle çalışmayı tercih etti. Şimdiden de grubun değerli bir modülü. Onun performansından şad musunuz? Tavanını nasıl görüyorsunuz?

Bir insanın yedi yıl boyunca içinde bulunduğu sistemden ayrılması kolay değildir. Sanırım Efes‘te yedi yıldır yer alıyordu. Yalnızca onun için değil, her oyuncu için bu, konfor alanıdır. En yetenekli Türk oyunculardan biri olarak en âlâ Türk kulüplerinden birinde olmayı hak ediyordu. Tertip, muvaffakiyet ve bütçe olarak Efes ve Fenerbahçe ‘nin en âlâ kulüplerin ortasında olduğu gerçek. Orada olmayı hak ediyordu. Rastgele bir oyuncu için yedi yıl boyunca konforlu formda bulunduğu yerden ayrılmak kolay değildir. Onun performansından tatmin oldum zira Yiğitcan için adaptasyon süreci çok uzun sürmedi. Agresif bir oyuncu, bu kadro için gereken karaktere sahip. İstediğimiz her şey onda var. Bu, Yiğitcan’ın birinci yılı. Direkt olarak uzun dakikalar alması imkansızdı. Ancak dediğin üzere, yapbozumuzun çok değerli bir kesimi oldu. Öteki bütün oyuncular için olduğu üzere onun için de çok memnunum. Alışılmış ki herkes iniş çıkışlar yaşar. Bizim işimiz de bu inişleri olabildiğince sınırlamak.

Son soru. Bursaspor’un alanda gösterdiklerine dayanarak bu dönem sizi en çok tatmin eden ve en çok kalp kıran maçlar hangileriydi?

Bu dönem birçok güzel maç çıkardık ancak en güzel maçlarımızdan biri Karşıyaka’ya bir sayıyla kaybettiğimiz maçtı. Yeterli bir koç ve kadroya karşı çok güzel hazırlanmış, çok yeterli oynamıştık. Kazanma bahtımız da oldu ve bence hak etmiştik. Ancak spor bu türlü bir şey. Oyunun yalnızca bir alanında berbattık ve bu, ender görülen bir durumdu. O maçtan evvel rakiplerimize en az hamle ribaundu veren gruptuk. Karşıyaka’nın ise 24 atak ribaundu almasına müsaade verdik. Saçma sapan bir alanda sınıfta kaldığımız için üzülmüştüm. Uygun bir tutku ve güçle çok uygun oynamıştık. Benim için bu dönemin en kalp kırıcı maçı tahminen de oydu.

Tatmin eden maç ise katiyen konutumuzda, taraftarlarımızın önündeki Efes maçı. İçeride inanılmaz bir atmosfer vardı. Oyuncularımız için mükemmel bir maçtı, benim için ise daha da fazlasıydı. Rotasyonda sekiz oyuncu varken kazanmıştık. Tam olarak hatırlamıyorum ancak yedi ya da sekiz oyuncuyla son iki dönemin EuroLeague şampiyonunu yenmiştik. Mutlaka en çok tatmin olduğum maç o olmalı. Ayrıyeten kulüp tarihinde de Efes‘e karşı birinci kere kazandık. Böylelikle yenmediğimiz grup kalmadı. Fenerbahçe, Karşıyaka ve öbür kulüplere karşı çok fazla maç kazandık ancak o anda Efes’i daha evvel hiç yenememiştik. (Eurohoops)