Trabzonspor – Fenerbahçe maçını spor yazarları değerlendirdi! ‘Jorge Jesus için ne yazılacak, Crespo böyle istedi?’

Süper Lig’de 15. haftanın en kıymetli maçında Trabzonspor ‘la Fenerbahçe dev gayrette karşı karşıya geldi. Birinci yarısı 0-0 biten maçın ikinci yarısında Crespo ikinci sarıdan kırmızıyla oyun dışı kalırken Bordo-Mavili kadro attığı iki golle galibiyete uzanan taraf oldu. Başkan Fenerbahçe çok kritik 3 puan kaybederken Galatasaray ‘ın İstanbulspor’u yenmesi halinde doruktan düşecek. Trabzonspor ise bu kıymetli galibiyetin akabinde şampiyonluk yarışına bir adım daha yaklaştı.

Fanatik’in usta muharrirleri Trabzonspor – Fenerbahçe uğraşını kaleme aldı.

OLCAY ÇAKIR: KORA KOR MÜCADELE

Abdullah Avcı daha birinci 11’ini açıkladığında kamuoyunun beklentilerinin çok ötesinde bir şeyler düşündüğünü hissettirmişti bile. Hazırlık devrinin çalışmaları pratikte nasıl karşılık verecekti artık görülecekti. Önde oynayan, temaslı, rakip alanda daha fazla vakit geçirecek bir Trabzonspor vaaden Abdullah Avcı, 45 günlük ortada verdiği kelamları de, çalışmalarının karşılığını da eksiksiz bir galibiyetle taçlandırmış oldu. Son şampiyon adeta ligimize, ‘Ben buradayım’ bildirisini vermiş oldu. Umut Bozok’u beklerken, Maxi Gomez’i ve Hamsik’i beklerken de Abdülkadir Ömür’ü takımda gördük. Dikkat edilirse daha birinci düdükle Trabzonspor önde baskıyla başlayacağının sinyalini de vermiş oldu. Başlama düdüğüyle birlikte kenarlara uzun oynayan Fenerbahçe’ye santrada baskı ile başlanması dikkat cazipti. Kora kor bir orta alan oyunu ve tıpkı rakibinin bilindik oyunu olan, ‘Önde baskı’ modeli Trabzonspor’un oyunuydu artık.

Kaçan fırsatlar…

Siopis’in insanüstü performansı orta alanda ve önde baskıda büyük fark yaratırken, Bakasetas ona en büyük temas ve takviye oyuncusu oldu. Abdülkadir Ömür’ün, ‘Bile’ temaslı, gözünü budaktan sakınmayan oyunu Trabzonspor’un birinci yarıdaki net üstünlüğünün en önemli sebebi oldu. Sarı kartlar çıkarken Trabzonspor erken eksik kalır düşünülürken, Fenerbahçe 10 kişi kaldıktan sonra galibiyet golü geldi ve atılımlar geldi, kaçan fırsatlar acabalar oluştururken Trezeguet farkı ikiye çıkarıp maçı da bitirmiş oldu.

ERMAN ÖZGÜR: HAK EDİLMİŞ GALİBİYET

Trabzonspor iç saha tesiri ile maça daha istekli başladı. Fenerbahçe’nin ölümcül orta saha presini aşabilmek için vakit zaman orta sahayı kullanmadan savunma ardı toplar denediler. Lakin bu plan Trezeguet’nin tarafından denenince Samuel’in çabukluğu planı suya düşürdü. Fenerbahçe’nin kazandığı toplarda birinci pasları yeterli kullanamaması, Siopis ve Bakasetas’ın uygun oynamaları ve Batshuayi’nin topu önde tutamaması hem Fenerbahçe’nin ataklarını, hem de oyunun kalitesini olumsuz etkiledi. Tekrar de Joshua King ile maçın tek fırsatında direğe takılan Fenerbahçe oyunu alamasa da skora yaklaşan taraf oldu. 2.yarıya Trabzonspor yeterli başladı. Bakasetas ve Siopis özelinde orta saha üstünlüğünü aldı. Bu üstünlük art geriye Crespo’nun atılışı ve Bakasetas’ın hoş pasında Maxi Gomez’in nefis bitirişi ile tabelaya da yansıdı.

İyi analiz

Fenerbahçe’de maçın neredeyse tamamında, oyuna girenler de dahil olmak üzere makûs oyuna isyan eden oyuncu olmayınca Trabzonspor eksik rakibine fırsat vermedi. Abdullah Avcı’nın maçın en güzelleri Siopis, Bakasetas, Abdülkadir Ömür ve Maxi Gomez’i oyundan almasına karşın Trabzonspor hamlede düzgün tahlil ederek oynadığı Fenerbahçe’ye karşı tekrar uygun atak eden taraf oldu. Uzatmalarda ise Trezeguet fişi çeken isim oldu. Şampiyonluk yarışına sıkı sıkı tutunabilmek için gereksinimi olan galibiyeti oyun olarak da hak ederek almayı başardı. Maçın adamı ise çıkana kadar kusursuz oynayan Bakasetas’tı.

SERKAN AKCAN: TUTUNDULAR

Trabzonspor, kendi ismine dönemin kırılma maçı olarak gördüğü Fenerbahçe derbisine çok gerilimli başladı. Keza Fenerbahçe’nin de Trabzon’da rahat oynadığını söylemek güç. İki hocanın başlangıç planları fazlaca temkinliydi. Daima pas kusurları, top kayıpları derken Trabzonspor yüzde 70, Fenerbahçe ise yüzde 69 isabetle pas yaptıkları keyifsiz bir birinci yarıyı geride bıraktılar. Durumun az olduğu, gol beklentisinin neredeyse sıfıra indiği derbide göze çarpan en dikkat alımlı istatistik ise faul sayılarıydı. Yalnızca birinci 45 dakikada Trabzon 9, Fenerbahçe 10 faul yaptı, hakem 6 sarı kart çıkardı. Aslında bu sarı kartlar ve faul sayıları ikinci yarı senaryosunun da habercisi üzereydi. Crespo devre biterken gördüğü sarı kartın akabinde ikinci yarıda faullerine devam ederken Jesus’un rahat davranması kırmızı kartı çağırdı denebilir. Crespo, Abdülkadir’in ayağına basınca ikinci sarıdan atıldı. Ardından Trabzonspor’un birinci atağında Maxi Gomez golü atınca teknik adamların atakları geldi. Jesus, Serdar Aziz’i kenara alıp Emre Mor-Valencia’yı oyuna sokarak 3’lüden 4-4-1’e dönerken Avcı’nın merkezden Siopis’i Gbamin’le değiştirmesi Trabzonspor’un gücünü bir basamak aşağıya çekti. Fenerbahçe alanda eksilmesine karşın merkezde Trabzonspor’a yenilmedi yenilmesine fakat maç boyunca topu rakip kaleye yanlışsız setlerle getirmeyi bir türlü başaramadığı da dikkatlerden kaçmadı.

Kırılmaya müsaade vermediler

Abdullah Avcı, son kısımda Hamsik ile Bardhi’yi oyuna alarak momentumu elinde tuttu. Hatta Fenerbahçe’nin baskısını rakip stoperlerin ardına peş peşe attığı toplarla kırmayı başardı. Trezeguet’in golü ise maçı bitirdi. Avcı, dönemin kırılmasına müsade etmedi ve lige yine tutundu. Derbide futbol kalitesi çok yüksek seyretmedi, çünkü iki kadronun toplam 39 faul yapması bunda tesirli oldu.

CEM DİZDAR: YANLIŞSIZ PLAN İŞLEDİ

Dünya Kupası sırasında hatrı sayılır sayıda futbolsever (!), ‘Süper Lig’i özledim bildirileri atmıştı hatırlanırsa. Maç önünde çeşitli kanallarda yorum yapan arkadaşların birden fazla sanırım bu iletilerin tesirinde kalmış olmalı ki, tempolu bir maç beklentisindeydi. Halbuki, ligin kültürünü gösteren oldukça durağan bir birinci yarı izledik daima birlikte. Fenerbahçe, arayan ekip imgesinde olsa da birkaç kırık dökük teşebbüs dışında heyecan verici pek bir şey olmadı. Yeniden de not düşmek gerek, en örgütlü hamle 37. dakikada tekrar Fenerbahçe’den geldi ve kadro Ferdi’yi çaprazda da olsaUğurcan’la burun buruna getirdi. Devre boyunca topla daha çok oynayıp, pas yapmaktan vazgeçmeyen Trabzonspor da konum üretmekte rakbinden farklı değildi. Onların da en gösterişli işi, devre sonuna gerçek Abdülkadir Ömür’ün şutuyla geldi. Lakin ikinci yarı oyun biçimini değiştirdi. Birinci yarının tahlilini gerçek yapmış görünen Trabzon yeterli başladı ve maçın en heyecan verici atağı da baskın atakta onlardan geldi. Fakat kendisinden çok şey beklenen, uzun müddet sakat kalan Visca karşı karşıya konumda ülkenin uygun kalecilerinden Altay’ı geçemedi.

Jesus için ne yazılacak!

Üstüne Crespo atıldı ve Trabzon alan/zaman kullanımı avantajını ele geçirdi. Visca’nın golü yapamadığı bölgeye bir defa daha atak örgütleyen Maxi Gomez ile golü atmayı başardı. Hatta uzatma dakikasındaki golün vuruş noktası da haniyse aynıydı! Orta saha baskısını pasla kırmakta zorlanmadıkça da 71. dakikada olduğu üzere bir çırpıda Fenerbahçe kalesine inmeye başladılar. İsmi ve beklentisi büyük lakin durum azlığı açısından istikrarda geçen bir maçı, yanlışsız planı hakikat işlettiği için net konumlar bulan Trabzonspor kazandı. Trabzon üst tırmanırken bakalım grubu çok dağınık ve birbirinden kopuk görünen Jorge Jesus için neler söylenip, yazılacak. O denli ya, ülkede futbol anlayışı ve lisanını değiştirmeye çalışmak o kadar da değerli değil, aslolan ‘Kazanmış’ olmak. Sık sık tekrarlanan o yanlış önermede olduğu üzere: “Kazanan haklıdır!”

FAİK ÇETİNER: HESAPTA OLMAYAN KIRMIZILAR

Jesus içerde olsun, dışarda olsun her maç planını kazanmak üzerine yapıyor. Lakin hesapta olmayan kırmızı kartlar hocanın planlarını bozuyor. Birinci 11’i rakibe nazaran belirliyor. Bazen ofansif tarafı kuvvetli, bazende defansif istikameti kuvvetli oyuncuları alana sürüyor. Trabzonspor’un gücünü bilen Jesus ekibini alana 3’lü defans (Serdar Aziz, Gustavo, Szalai) süreken, oyunun kenar savunmalarında Osayi ve Ferdi’yi görevlendirmişti. Rakip atağa kalktığında Fenerbahçe 5’li savunmaya dönüyordu. Arao, Crespo ikilisi orta alanı denetim ediyor, ofansif oyunda da kanatlardan Osayi, Ferdi, İrfan Can sahneye çıkıyordu. Birinci 45 dakika yanılgısız savunmasıyla rakibine net durumlar vermeyen Fenerbahçe, King’in üst direkten geri gelen topunda da öne geçme bahtını kaçıran taraf oluyordu. Batshuayi ise dağınık bir manzara gösteriyordu. Her vakit yazdığım üzere Jesus devre ortası alanda sorun görmüyorsa atılım yapmıyor. Halbuki sarı kartlı Crespo’yu ve Batshuayi’yi dışarı alabilir, Zajc ve Valencia’yı alana sürebilirdi. İkinci yarının başında Jesus’un hiç hesabında olmayan olay gerçekleşiyordu. Sarı kartlı Crespo orta alanda gereksiz bir faul yapıyor, ikinci kartı görüyor, ekibini 10 kişi bırakıyor ve maçın öyküsü değişiyordu.

Crespo bu türlü istedi!

10 kişi kalan Fenerbahçe, golü de çabuk yiyince, maçı elinden kaçırıyordu. Jesus’un geciken atakları son 30 dakikada geliyordu. Evvel Bathuayi yerini Lincoln’e bırakıyor. Son 20 dakikada da İrfan Can ve Serdar Aziz çıkıyor, Valencia ve Emre Mor oyuna giriyordu. Trabzon deplasmanında 10 kişi oynamak maçı döndürmek kolay değildi. Gerçekten de Fenerbahçe, Crespo çıkana kadar oynadığı futbolu ve çabayı ortaya koyamıyor ve hesapta olmayan bir mağlubiyet alıyordu. Trabzonspor ise güçlü rakibini devirerek tepe yarışında tekrar tezli duruma geliyordu. Aslında maçın en kısa özeti Fenerbahçe ismine, “Crespo bu türlü istedi” halinde yorumlanabilir.